Najczęściej zadawane pytania

• Jaki jest koszt prowadzenia sprawy przez kancelarię?

  Należy rozróżnić dwa podstawowe pojęcia, aby precyzyjnie określić koszty, z którymi spotyka się Klient w toku likwidacji szkody.

   

  I. Honorarium Codex: jest określone w Ustawie o dochodzeniu roszczeń i nie ulega zmianie niezależnie od tego, czy świadczenie zostanie uzyskane na etapie poza sądowym czy też na etapie sądowym
  
  Honorarium ulegnie zmianie tylko w przypadku, gdy Klient w trakcie realizacji wcześniej wybranej opcji umowy będzie zainteresowany zmianą umowy na wersję z pokrywaniem kosztów przez Codex.

   

  Wysokość honorarium Codex wskazuje Klient, określając: 
  
  1. strategię prowadzenia sprawy (polubowna, sąd I instancja, sąd II instancja),
  2. kto ponosi koszty i/lub ryzyko na etapie polubownym i w procesie sądowym,
  3. typ współpracy - sposób zawarcia umowy (wyłącznie on-line, system mieszany - z ograniczonym udziałem konsultanta, tylko przez osobisty kontakt Klienta z konsultantem).

   

  Powyższych wyborów Klient dokona w panelu interaktywnym w zakładce "Jakie są koszty prowadzenia mojej sprawy" (WARUNKI NASZEJ WSPÓŁPRACY). 
  
  II. Koszty prowadzenia sprawy odszkodowawczej 
  
  W zależności od wybranej opcji poniżej wykazane koszty będzie ponosił Klient (opcja PREMIUM) lub Codex (opcja VIP lub Premium Plus). 

  
  1. Koszty związane z prowadzeniem sprawy odszkodowawczej na drodze polubownej (przedsądowej):
  
  - opłaty skarbowe i sądowe związane z pozyskaniem niezbędnej dokumentacji zgodnie z art.1 ustawy z dnia 16.11.2006 r.
  o opłacie skarbowej (Dz.U. 2006 nr 225 poz.1635 z późn. zmianami),
  - koszty koniecznych tłumaczeń dokumentacji,
  - koszty uzyskania kserokopii dokumentacji urzędowej,
  - koszty uzyskania kserokopii dokumentacji medycznej.
  
  2. Koszty „sądowe” - związane ze skierowaniem sprawy do sądu:
  
  - wpis sądowy (5% od wartości przedmiotu sporu WPS),
  - opłata skarbowa za udzielone pełnomocnictwo,
  - opłaty bądź zaliczki na poczet wnioskowanych w sprawie dowodów z opinii biegłych,
  - koszty substytucji (ok. 200-370 zł za jedną rozprawę) - są zakładane na czas trwania procesu przez Codex i potrącane z kwoty przyznanego odszkodowania po zakończeniu procesu. Klient wybierając opcje VIP nie ponosi tych kosztów,
  - zastępstwo procesowe - koszty te są regulowane Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości i uzależnione od kwoty będącej przedmiotem sporu i wynoszą odpowiednio:
  
  1) do 500 zł ‒ 90 zł;
  2) powyżej 500 zł do 1500 zł ‒ 270 zł;
  3) powyżej 1500 zł do 5000 zł ‒ 900 zł;
  4) powyżej 5000 zł do 10 000 zł ‒ 1800 zł;
  5) powyżej 10 000 zł do 50 000 zł ‒ 3600 zł;
  6) powyżej 50 000 zł do 200 000 zł ‒ 5400 zł;
  7) powyżej 200 000 zł do 2 000 000 zł ‒ 10 800 zł;
  8) powyżej 2 000 000 zł do 5 000 000 zł ‒ 15 000 zł;
  9) powyżej 5 000 000 zł ‒ 25 000 zł.
  
  Koszt zastępstwa procesowego należne są adwokatowi/radcy prawnemu, reprezentującemu Klienta przed sądem i pokrywane są przez stronę - Towarzystwo Ubezpieczeniowe, która przegrywa proces. Wszelkie koszty pokrywane przez Codex na etapie sądowym, podlegają zwrotowi po wygranym procesie sądowym z kwoty kosztów zasądzonych w wyroku do zwrotu lub z kwoty zasądzonego odszkodowania.
  
  3. Ryzyko - koszty związane z ewentualnym przegraniem sprawy:
  
  W przypadku ewentualnego przegrania sprawy sądowej, na Kliencie ciąży obowiązek opłacenia kosztów zastępstwa procesowego na rzecz pozwanego Towarzystwa Ubezpieczeniowego. W opcji Premium i Premium Plus koszty te leżą po stronie Klienta. W opcji VIP pokrycie tych kosztów zapewnia Codex. Koszty te są regulowane Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości i uzależnione od kwoty będącej przedmiotem sporu (analogicznie do zapisu w podpunkcie powyżej).

• Jaka kwota należy się Klientowi w ramach odszkodowania?

  Kwota odszkodowania jest uzależniona od wielu czynników, w tym od rodzaju strategii wybranej przez Klienta panelu interaktywnym w zakładce "Jakie są koszty prowadzenia mojej sprawy?". 

  
  Strategia polubowna zakłada dochodzenie roszczeń odszkodowawczych tylko na drodze polubownej, obejmującej zgłoszenie szkody i ewentualne odwołanie od decyzji ubezpieczyciela. Uzyskana kwota na tej drodze jest przyznawana w drodze decyzji ubezpieczyciela, co nie zamyka ewentualnej drogi sądowej lub w drodze ugody, co powoduje zamknięcie możliwości dalszego dochodzenia roszczeń na drodze sądowej. Doświadczenie pokazuje, że odszkodowanie uzyskiwane na drodze polubownej zwykle stanowi ok. 25% kwoty faktycznie należnych świadczeń odszkodowawczych uzyskiwanych na drodze postępowania sądowego.

  
  Strategia sądowa (I i II instancja) - zakłada dochodzenie roszczeń na drodze sądowej po wcześniej wydanej na drodze polubownej decyzji o wysokości przyznanego odszkodowania lub jego odmowie.

  
  Należy rozróżnić również dwie podstawowe kategorie świadczeń uzyskiwanych w toku likwidacji szkody:

  
  Odszkodowanie - świadczenie wynikające z kosztów, które poszkodowany poniósł w związku z wypadkiem oraz z tytułu utraconych korzyści, które poszkodowany osiągnąłby, gdyby wypadek nie miał miejsca. Wysokość roszczeń w tej kategorii jest uzależniona od dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki (koszty lekarstw, dojazdów do placówek medycznych, koszty związane z pogrzebem, koszty zakupu odzieży i innych przedmiotów zniszczonych w chwili wypadku, utracone zarobki). W tej kategorii świadczeń rozpatrywane są również w ramach tzw. stosownego odszkodowania - utracone korzyści majątkowe w związku ze śmiercią osoby najbliższej. Dochody osiągane przez osobę będącą ofiarą śmiertelną wypadku, stanowią w tym przypadku podstawę do obliczenia utraconych korzyści majątkowych przez najbliższych członków rodziny, którzy doświadczają pogorszenia sytuacji życiowej (majątkowej).

  
  Zadośćuczynienie - świadczenie związane obowiązkiem naprawienia szkody wynikającej z bólu i cierpienia fizycznego i psychicznego. Cierpienia fizyczne są określane przez procentowy uszczerbek na zdrowiu (wynikający z badań lekarskich). Obecne orzecznictwo dotyczące sposobu wartościowania krzywdy z tytułu uszczerbku na zdrowiu pozwala przyjąć, że za 1% uszczerbku na zdrowiu przyznawane jest świadczenie w przedziale od 700 zł do 3500 zł.
  
  Przyjęcie wyższej lub niższej kwoty z tego przedziału jest uzależnione od takich czynników, jak:
  
  - wiek poszkodowanego,
  - wpływ obrażeń na dalsze funkcjonowanie w życiu rodzinnym i zawodowym,
  - rokowania na przyszłość odnośnie powrotu do pełnej sprawności.
  
  Szczególną formą zadośćuczynienia jest świadczenie po śmierci osoby najbliższej. Decydującym czynnikiem, wpływającym na wysokość tego świadczenia jest stopień pokrewieństwa i rzeczywiste stosunki rodzinne łączące ofiarę wypadku z członkiem rodziny. Dla określenia stopnia zażyłości często są powoływani biegli z zakresu psychologii. Sam fakt śmierci nie jest jeszcze podstawą do zadośćuczynienia. Należy wykazać, że osoba starająca się o odszkodowanie cierpi psychicznie po stracie bliskiej osoby.
  
  Obecne orzecznictwo sądowe w zakresie zadośćuczynienia po śmierci najbliższej osoby kształtuje się orientacyjnie na poziomie:
  
  

  Uprawniony	Dodatkowe okoliczności	Wysokość świadczenia / dodatku
  Małżonek / partner			75 000 zł
  Dziecko	w wieku < 13 lat		71 750 zł
  	w wieku 13-17 lat		61 750 zł
  	w wieku 18-25 lat		50 875 zł
  	w wieku > 25 lat		39 125 zł
  	śmierć obojga rodziców	+	10 000 zł
  	wspólne gospodarstwo	+	8 250 zł
  	jedynak	+	20 000 zł
  Rodzic	śmierć dziecka w wieku < 18 lat		80 000 zł
  	śmierć jedynaka	+	5 000 zł
  	śmierć dziecka w wieku 18-25 lat		65 000 zł
  	śmierć jedynaka	+	10 000 zł
  	wspólne gospodarstwo	+	10 000 zł
  	śmierć dziecka w wieku > 25 lat		55 000 zł
  	śmierć jedynaka	+	10 000 zł
  	wspólne gospodarstwo	+	5 000 zł
  Rodzeństwo	w wieku < 25 lat		23 750 zł
  	w wieku >= 26 lat		21 250 zł
  	wspólne gospodarstwo	+	7 500 zł
  Wnuk			10 000 zł
  Dziadek / babcia			15 000 zł
  	wspólne gospodarstwo	+	9 000 zł

   

  Na kwotę zasądzanego zadośćuczynienia ma wpływ:

   

  - lokalizacja sądu, który prowadzi poszczególne postępowania,
  - przyczynienie poszkodowanego do zaistniałej szkody (okoliczności wypadku wskazujące na brak zapiętych pasów bezpieczeństwa, świadome podróżowanie z nietrzeźwym kierowcą, stan nietrzeźwości poszkodowanego kierującego pojazdem lub pieszego, nieprawidłowa technika jazdy, poruszanie się niewłaściwą stroną jezdni przez pieszego, wadliwy stan techniczny pojazdu). Przyczynienie może obniżać wartość wypłacanych świadczeń. 

• Jak długo będzie trwało dochodzenie roszczeń?

  Czas postępowania zależy od przyjętej strategii strategii prowadzenia sprawy (polubowna, sąd I instancja, sąd II instancja).

  Pozostałe czynniki wpływające na czas trwania postępowania.

  
  Warunkiem zgłoszenia szkody jest posiadanie przez Codex dokumentu potwierdzającego fakt zaistnienia wypadku:
  - wypadek komunikacyjny - notatka policyjna lub wyrok sądu karnego, 
  - wypadek w pracy - protokół powypadkowy lub wyrok sądowy,
  - błąd medyczny - wyrok w sprawie karnej lub orzeczenie Okręgowego Sądu Lekarskiego.
  
  Jeżeli są wątpliwości co do określenia sprawcy wypadku, policja pod nadzorem prokuratury prowadzi dochodzenie. W toku dochodzenia przesłuchiwani są świadkowie i uczestnicy wypadku, powoływani są biegli z zakresu medycyny (w celu określenia stopnia naruszenia czynności organizmu uczestników wypadku) oraz biegli z zakresu rekonstrukcji wypadków (w celu wykazania prawdopodobnej przyczyny wypadku). Postępowanie na tym etapie, ze względu na wielość czynników, które mogą być brane pod uwagę, może być mocno rozciągnięte w czasie. Niestety, bez określenia w tym postępowaniu sprawcy, Towarzystwo Ubezpieczeniowe nie przyjmie odpowiedzialności. Należy pamiętać, że w przypadku skierowania przez prokuratora aktu oskarżenia wobec któregoś z uczestników wypadku, strona oskarżona ma prawo do obrony, co może wpływać na sposób podejmowania decyzji przez TU w toku likwidowanej szkody, a tym samym na czas trwania sprawy.
  
  W przypadku bezspornego ustalenia sprawcy wypadku przez policję, prokuraturę czy sąd, ubezpieczyciel ma ustawowy obowiązek wydania decyzji odnośnie przyznanych świadczeń odszkodowawczych w terminie 30 dni od wpłynięcia zgłoszenia. Jednak Towarzystwo Ubezpieczeniowe może wskazać na dodatkowe dokumenty, które w jego ocenie są niezbędne do likwidacji szkody i wówczas ten termin zostaje wydłużony do czasu dostarczenia tej dokumentacji lub odwołania się od decyzji z uzasadnieniem, że wcześniej dostarczone dokumenty stanowią wystarczający materiał do prawidłowej likwidacji szkody.
  
  W toku likwidacji często następuje skierowanie poszkodowanego na komisję lekarską, co jest o tyle istotne dla czasu prowadzenia sprawy, że dopóki poszkodowany na komisji się nie stawi, dopóty sprawa nie będzie posuwała się naprzód. W procesie likwidacji szkody mogą wystąpić dodatkowe okoliczności, które będą wymagały zgłoszenia uzupełniających roszczeń, co odpowiednio wydłuży czas sprawy.

  Średnio w ok. 70 % spraw, pierwsze wypłaty z tytułu zgłoszonej szkody następują w okresie 5 m-cy od daty zgłoszenia. Jeżeli dobro sprawy wymaga złożenia odwołania od decyzji TU, wówczas automatycznie ulega wydłużeniu czas trwania sprawy. TU ma kolejne 30 dni na ustosunkowanie się do odwołania, przy czym decyzja może być uwarunkowana ponownie dostarczeniem dodatkowej dokumentacji (np. z zakończenia leczenia, czy rehabilitacji).
  
  Średnio należy przyjąć, że sprawy, w których precyzowane jest odwołanie trwają dodatkowo kilka miesięcy. Należy tu zaznaczyć, że odwołania mają niewielki odsetek skuteczności i w sprawach, które po odwołaniu nie kończą się satysfakcjonującą wypłatą, właściwym postępowaniem jest droga sądowa.
  
  Terminy zgromadzenia dokumentacji pozwalającej na złożenie pozwu są w dużej mierze uzależnione od jakości współpracy Klienta z kancelarią. Czas sporządzenia pozwu sądowego w chwili posiadania wystarczających materiałów to ok. 2-3 tyg. Średnio należy przyjąć,  że sprawy, które są prowadzone przed sądem, trwają od 0,5 roku do nawet 2-3 lat.

• Czy Klient będzie ponosił koszty, kiedy kancelaria przegra sprawę?

  Codex nie pobiera od Klienta wynagrodzenia w chwili, gdy nie uzyska odszkodowania.
  
  Jeżeli chodzi o inne koszty związane z prowadzeniem sprawy, to ponoszenie ich przez Klienta jest uzależnione od wersji umowy, jaką poszkodowany zawiera z Codex.
  
  Zakończenie (przegranie) sprawy na etapie pozasądowym.
  - w wersji VIP i Premium Plus Klient nie ponosi żadnych kosztów,
  - w wersji Premium Klient jest zobowiązany do zwrotu następujących kosztów:

  
    a) opłat skarbowych i sądowych związanych z pozyskaniem niezbędnej dokumentacji zgodnie z art.1 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. 2006 nr 225 poz.1635 z późn. zmianami),
    b) koniecznych tłumaczeń dokumentacji,
    c) uzyskania w imieniu Poszkodowanego kserokopii dokumentacji urzędowej w wysokości wynikającej z faktury/rachunku wystawionych przez urząd.

  
  Zakończenie (przegranie) sprawy na etapie sądowym:
  - w wersji VIP Klient nie ponosi żadnych kosztów,
  - w wersji Premium i Premium Plus - w przypadku braku zasądzenia odszkodowania, Klient pokrywa z własnych środków kwotę zastępstwa procesowego zasądzonego na rzecz strony, która wygrała proces.

• Jaką funkcję wobec Klienta pełni Codex?

  Codex pełni rolę pełnomocnika osób poszkodowanych do występowania w ich imieniu i reprezentowania w sprawach związanych z ustaleniem okoliczności powstania i rozmiaru szkody będącej następstwem:
  - wypadku komunikacyjnego,
  - wypadku w pracy,
  - wypadku w gospodarstwie rolnym,
  - błędu medycznego.

  Codex w imieniu swoich mocodawców dochodzi wszelkich roszczeń należnych w związku z w/w zdarzeniami.
  
  Nasze usługi polegają na:
  
  - gromadzeniu stosownej dokumentacji dotyczącej wypadku, a w szczególności dokumentacji niezbędnej do zgłoszenia szkody w towarzystwie ubezpieczeniowym i uzasadniającej każdy element roszczenia zawarty w zgłoszeniu szkody, dokumentacji medycznej (zaświadczenie lekarskie, karty informacyjne ze szpitala, historia choroby), dokumentacji urzędowej (służbowa notatka policyjna, dokumentacja sprawy karnej, postanowienie o umorzeniu śledztwa/dochodzenia, wyroki w sprawie karnej, zaświadczenie o zameldowaniu, zaświadczenie o wysokości dochodów, akt zgonu, protokół powypadkowy),
  - oszacowaniu wysokości uszczerbku na zdrowiu,
  - oszacowaniu kosztów związanych z leczeniem,
  - oszacowaniu kosztów opieki osób trzecich,
  - oszacowaniu wysokości utraconych dochodów,
  - oszacowaniu stopnia pogorszenia się sytuacji materialnej poszkodowanego ubiegającego się o stosowne odszkodowanie po śmierci członka najbliższej rodziny,
  - oszacowaniu stopnia bólu i cierpienia psychicznego poszkodowanego ubiegającego się o zadośćuczynienie po śmierci członka najbliższej rodziny,
  - likwidacji szkody osobowej lub rzeczowej poprzez jej zgłoszenie do właściwego podmiotu (Towarzystwa Ubezpieczeniowego, w którym sprawca wypadku posiada polisę OC),
  - prowadzenie sprawy po zgłoszeniu szkody, polegające na gromadzeniu i przesyłaniu dodatkowej dokumentacji wymaganej przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe, sporządzanie odwołań od decyzji Towarzystw Ubezpieczeniowych, prowadzenie negocjacji w zakresie ugodowego rozwiązania sprawy, kierowanie sprawy do dalszego prowadzenia przez kancelarię adwokacką na drodze sądowej.

• Czy jest możliwość zmiany treści umowy, kiedy i z jakiego powodu?

  Umowa może zostać zmieniona na wniosek Klienta. Podstawą zmiany będzie aneks do Ustawy o dochodzeniu roszczeń.

  
  UWAGA: W przypadku spraw sądowych, obarczonych dużym ryzykiem przegrania sprawy, kancelaria może podjąć się prowadzenia sprawy przed sądem na życzenie Klienta po podpisaniu aneksu sadowego, w którym Klient zobowiązuje się do pokrycia „z góry” kosztów zastępstwa substytucyjnego i procesowego.

• W którym sądzie będzie odbywać się sprawa sądowa?

  Właściwość sądu w postępowaniu cywilnym
  
  Regułą jest, iż pozew składany jest do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania powoda lub w przypadku braku miejsca zamieszkania w Polsce wg miejsca pobytu. W uzasadnionych przypadkach można rozważyć wytoczenie powództwa przed sądem właściwym ze względu na miejsce zdarzenia.
  
  Właściwość sądu w postępowaniu karnym
  
  Sąd rejonowy orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach, z wyjątkiem spraw przekazanych ustawą do właściwości innego sądu (rozpoznaje ponadto środki odwoławcze w wypadkach wskazanych w ustawie).

  
  Sąd okręgowy orzeka w pierwszej instancji w sprawach o następujące przestępstwa (art. 25 § 1 kpk): 
  - o zbrodnie - zgodnie z definicją zawartą w art. 9 par. 2 kodeksu karnego, zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat lub karą surowszą (kara 25 lat pozbawienia wolności oraz kara dożywotniego pozbawienia wolności),
  - o występki, gdy sprawca spowodował śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka, a od 12 lipca 2007 roku również w przypadkach, gdy wyrządzona przez sprawcę przestępstwa szkoda będzie znacznej wartości. Występkiem jest czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej 30 stawek dziennych, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc. Przepis podaje najniższą karę grożącą za występek. Większość przestępstw w polskim kodeksie karnym to właśnie występki.

  
  Sąd apelacyjny, na wniosek sądu rejonowego, może przekazać do rozpoznania sądowi okręgowemu, jako sądowi pierwszej instancji, sprawę o każde przestępstwo, ze względu na szczególną wagę lub zawiłość sprawy.

  
  Miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd, w którego okręgu popełniono przestępstwo. Jeżeli przestępstwo popełniono na polskim statku wodnym lub powietrznym właściwy jest sąd macierzystego portu statku. Jeżeli przestępstwo popełniono w okręgu kilku sądów, właściwy jest ten sąd, w którego okręgu najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze. Jeżeli nie można ustalić miejsca popełnienia przestępstwa, właściwy jest sąd, w którego okręgu:
  - ujawniono przestępstwo,
  - ujęto oskarżonego,
  - oskarżony przed popełnieniem przestępstwa stale mieszkał lub czasowo przebywał - zależnie od tego, gdzie najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze.
  Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej sądu według przepisów poprzedzających, sprawę rozpoznaje sąd właściwy dla dzielnicy Śródmieście miasta stołecznego Warszawy. Jeżeli tę samą osobę oskarżono o kilka przestępstw, a sprawy należą do właściwości różnych sądów tego samego rzędu, właściwy jest sąd, w którego okręgu najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze. Jeżeli sprawy należą do właściwości sądów różnego rzędu, sprawę rozpoznaje sąd wyższego rzędu. 

  
  Sąd bada z urzędu swą właściwość, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu sądowi lub innemu organowi. Jeżeli sąd na rozprawie głównej stwierdza, że nie jest właściwy miejscowo lub że właściwy jest sąd niższego rzędu, może przekazać sprawę innemu sądowi jedynie wtedy, gdy powstaje konieczność odroczenia rozprawy. Na postanowienie w kwestii właściwości przysługuje zażalenie.
  Sąd wyższego rzędu nad sądem właściwym może przekazać sprawę innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli większość osób, które należy wezwać na rozprawę, zamieszkuje blisko tego sądu, a z dala od sądu właściwego (tzw. przekazanie ze względu na ekonomikę).

  
  Sąd Najwyższy może z inicjatywy właściwego sądu przekazać sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości. Spór o właściwość między sądami równorzędnymi rozstrzyga ostatecznie sąd wyższego rzędu nad sądem, który pierwszy wszczął spór. W czasie trwania sporu każdy z tych sądów wykonuje czynności niecierpiące zwłoki.

• Kiedy Klient może rościć o zwrot poniesionych kosztów prywatnego leczenia?

  Jednym ze świadczeń odszkodowawczych jest zwrot kosztów leczenia.
  W jego zakresie mieszczą się koszty poniesione w związku z odbyciem prywatnych konsultacji lekarskich. Jednak, aby te podlegały zwrotowi ubezpieczeniowemu, konieczne jest udokumentowanie ich konieczności. Zasadą jest, że koszty leczenia są refundowane w ramach NFZ, stąd w pierwszej kolejności wydatki poniesione na prywatne wizyty lekarskie winien pokrywać Fundusz.
   
  Przy likwidacji szkód osobowych, w praktyce najczęściej spotkać można się z dwoma sytuacjami, kiedy omawiane koszty występują i podlegają zwrotowi ubezpieczyciela:

  
  1. W przypadku, gdy charakter doznanej szkody wymaga przeprowadzenia u poszkodowanego specjalistycznych konsultacji z wybitnym specjalistą danej dziedziny medycznej. Uzasadnieniem są tutaj spodziewane wyniki terapeutyczne, jakie można uzyskać tylko po skorzystaniu z fachowej wiedzy konkretnego lekarza.
  2. W przypadku, jeśli poszkodowany wymaga wdrożenia natychmiastowego leczenia i dodatkowo nie ma możliwości skorzystania z leczenia refundowanego NFZ. Uzasadnieniem są dokumenty medyczne, np. skierowania opatrzone klauzulą CITO i zaświadczenie o okresie oczekiwania na refundowane konsultacje bądź badania/zabiegi.
  
  Dodatkowo nie można zapomnieć o udowodnieniu Ubezpieczycielowi wysokości poniesionych kosztów. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, każda forma odszkodowania nie może stanowić źródła wzbogacenia. Z tego względu koniecznym jest, aby oprócz przedstawienia dowodów mówiących o celowości prywatnego leczenia, wraz z dokumentacją medyczną, przedłożyć również oryginały faktur/rachunków.

• Jakie świadczenie przysługuje bliskim poszkodowanego w przypadku jego śmierci?

  I. Odszkodowanie

  
  Przysługuje świadczenie na podstawie art. 446 § 3 k.c., ale z pewnymi ograniczeniami wynikającymi z treści przepisu. Zgodnie z jego brzmieniem sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.

  
  Konieczną przesłanką do przyznania stosownego odszkodowania jest znaczne pogorszenie sytuacji życiowej osób bliskich. Chodzi tutaj zarówno o pogorszenie sytuacji materialnej (tzn. po śmierci poszkodowanego następuje znaczny ubytek w sferze majątkowej najbliższych), ale również inne istotne niewymierne (pozamaterialne) czynniki, np. brak troski i opieki matki, brak pomocy w wychowaniu dzieci, osamotnienie i trudności życiowe dziecka, brak pomocy w prowadzeniu gospodarstwa, osłabienie energii życiowej i przyśpieszenie choroby lub niedołężności rodziców, czy - w niektórych przypadkach - załamanie wywołane silnym wstrząsem psychicznym skutkujące osłabieniem aktywności życiowej, zmniejszenia lub utratą możliwości zarobkowania.

  
  Jak ocenić czy nastąpiło znaczne pogorszenie sytuacji życiowej?

   

  Jak wskazano powyżej odszkodowanie dotyczy materialnych i pozamaterialnych aspektów pogorszenia sytuacji życiowej. Nauka i judykatura wypracowały odpowiedź na pytanie – czy stosowne odszkodowanie obejmuje także szkodę niemajątkową w postaci urazu psychicznego wywołanego śmiercią osoby bliskiej? Najczęściej można spotkać się z poglądem, że znaczne zmiany w stanie zdrowia wywołane tragiczną śmiercią osoby najbliższej uzasadnia przyznanie stosownego odszkodowania. Chodzi o przypadki załamania nerwowego wywołane silnym wstrząsem psychicznym skutkujące osłabieniem aktywności życiowej, zmniejszeniem lub utratą możliwości zarobkowania. Zaznaczyć trzeba, iż nie podlegają wynagrodzeniu pieniężnemu same cierpienia moralne będące następstwem śmierci poszkodowanego.

  
  II. Zadośćuczynienie

  
  Podstawę do dochodzenia roszczeń po śmierci osoby najbliższej dają art. 446 § 4 k.c oraz dla zdarzeń sprzed 3 sierpnia 2008 r. art. 448 k.c.

  
  Zadośćuczynienie za śmierć osoby najbliższej pełni funkcję rekompensaty pieniężnej, mającej na celu złagodzenie krzywdy doznanej wskutek śmierci osoby najbliższej. W praktyce, aby otrzymać świadczenie, należy wykazać rozmiar krzywdy moralnej oraz stopień relacji łączących osobę zmarłą z osobą ubiegającą się o zadośćuczynienie. Krzywda moralna mieści w swym zakresie wszelki rodzaj cierpienia psychicznego. Przy ocenie rozmiaru krzywdy ubezpieczycielowi należy przedstawić informacje nie tylko o wzajemnym układzie relacji, jakie istniały przed śmiercią, ale również o tym, w jaki sposób osoba roszcząca przeżyła śmierć poszkodowanego, czy pojawił się rozstrój emocjonalny, w jaki sposób przeżywa żałobę, czy doszło do pogorszenia zdrowia psychicznego, a jeśli tak to - przedłożyć dokumentacje medyczną z leczenia. Nie bez znaczenia pozostaje także okres przeżywanego wstrząsu – im jest on dłuższy, tym większy ma wpływ na wysokość należnego zadośćuczynienia.

  
  Ocenie ubezpieczyciel podda również stopień bliskości utrzymywanych przed śmiercią relacji, a więc zweryfikuje czy osoba zmarła była dla roszczącego osobą najbliższą. Zatem istotne będą takie czynniki, jak:
  - wspólne zamieszkiwanie,
  - częstotliwość wspólnych spotkań,
  - wzajemna pomoc,
  - stopień pokrewieństwa, spowinowacenia lub partnerstwa (ale pod warunkiem istnienia dobrych relacji).

• Czy z powodu ciężkich obrażeń ciała skutkujących u poszkodowanego stanem wegetatywnym należy się jakieś świadczenie jego osobom najbliższym?

  Zdarza się, że wskutek ciężkiego uszczerbku na zdrowiu dochodzi do niemożności nawiązania lub rozwinięcia typowej więzi rodzinnej. W tych przypadkach Sąd Najwyższy potwierdził prawo osób najbliższych poszkodowanemu do zadośćuczynienia za naruszenie praw osobistych. Przesłankami pozwalającymi uzyskać świadczenie są:

  
  - po stronie poszkodowanego: ciężki uszczerbek na zdrowiu (śpiączka, stan wegetatywny), wiek, rola pełniona w rodzinie do momentu wypadku,

   

  - po stronie uprawnionego – dramatyzm doznań, poczucie osamotnienia, cierpienia moralne, wstrząs psychiczny (najlepiej potwierdzone dokumentacją medyczną), rodzaj więzi łączących obie osoby przed zdarzeniem ubezpieczeniowym.

• Jakie są rodzaje zakończenia postępowania w zależności od wybranej strategii dochodzenia roszczeń odszkodowawczych?

  Polubowna
  
  Postępowanie kończy się uzyskaniem odszkodowania jedną z poniższych dróg:

  - na skutek wydania przez TU decyzji po zgłoszeniu szkody,

  - na skutek wydania przez TU decyzji po złożeniu odwołania od pierwszej decyzji TU,

  - na skutek zawarcia ugody pozasądowej po zgłoszeniu szkody.

  
  Kiedy postępowanie może zakończyć się brakiem uzyskania odszkodowania przy wyborze strategii polubownej?

  - odmowa decyzji TU po zgłoszeniu szkody,

  - odmowa decyzji TU po odwołaniu od pierwszej decyzji,

  - brak podjęcia przez TU pozasądowych negocjacji ugodowych.

   

  Sąd I Instancja

   

  Postępowanie kończy się uzyskaniem odszkodowania jedną z poniższych dróg:

  - okoliczności wskazane w postępowaniu polubownym* – tylko w przypadku akceptacji przez klienta kwoty uzyskanej na tej drodze,
  - okoliczności wskazane w postępowaniu polubownym* (z wyjątkiem ugody na tym etapie) plus dodatkowo odszkodowanie w postępowaniu sądowym uzyskane jedna z poniższych dróg:

  a) na skutek zawarcia ugody przed sądem, będącej efektem wniesienia pozwu do sadu I instancji i zgody stron co do takiej formy zakończenia postępowania,

  b) na skutek prawomocnego wyroku sądu I instancji po zakończeniu procesu sądowego o odszkodowanie,

  c) na skutek prawomocnego wyroku sądu II instancji po zakończeniu procesu sądowego o odszkodowanie toczonego na skutek apelacji wniesionej przez pozwane TU od wyroku sądu I instancji.

  
  Kiedy postępowanie może zakończyć się brakiem uzyskania odszkodowania przy wyborze strategii sad I instancja?

  - wszystkie wskazane sytuacje w strategii polubownej* przy jednoczesnym braku okoliczności umożliwiających skierowanie sprawy do sadu I instancji,
  - prawomocny wyrok sądu I instancji oddalającego powództwo w całości.

  
  Sąd II Instancja, Sąd najwyższy

   

  Postępowanie kończy się uzyskaniem odszkodowania jedną z poniższych dróg:
  - okoliczności wskazane w postępowaniu polubownym*oraz w postępowaniu przed sądem I instancji* plus dodatkowo odszkodowanie w postępowaniu sądowym przed sądem II instancji uzyskane jedna z poniższych dróg:

  a) na skutek prawomocnego wyroku sądu II instancji po zakończeniu procesu sądowego o odszkodowanie toczonego na skutek apelacji wniesionej przez klienta od wyroku sądu I instancji,
  b) na skutek wyroku Sądu Najwyższego w przypadku uwzględnienia kasacji klienta.

  
  Kiedy postępowanie może zakończyć się brakiem uzyskania odszkodowania przy wyborze strategii sąd II instancja?

  - wszystkie wskazane sytuacje w strategii polubownej* przy jednoczesnym braku okoliczności umożliwiających skierowanie sprawy do sadu I instancji,
  - wyrok sądu I instancji oddalający powództwo w całości i jednoczesne utrzymanie takiego wyroku w mocy przez sąd II instancji.